Inmiddels hebben we de eerste werkweek na de vakantie er al weer bijna op zitten. Tijd voor de eindevaluatie. Allereerst nog even de terugreis: het is ons gelukt om in het vliegtuig zowaar een aantal uren te slapen. Of dit te danken was aan de slaappil of aan de vermoeidheid weten we niet maar het zorgde er wel voor dat we niet al te vermoeid op vrijdagochtend om 6.30 uur op Schiphol landden. Nog even een laatste kop koffie bij Starbucks en daarna de auto ophalen bij het Ibis-hotel. Hij stond er nog! We konden de auto bij de overnachting voor 10 euro extra maar liefst 3 weken gratis laten staan. Omdat het uiteindelijk 23 dagen was geworden ging ik ervan uit dat we nog 2 dagen bij moesten betalen maar daar werd niet over gerept.
Maar dan nu de evaluatie. Als we het heel kort samen moeten vatten: wat ons betreft is Maleisië een geweldig vakantieland. Zeer aardige en vriendelijke mensen die bijna allemaal redelijk goed Engels spreken (verstaanbaarheid is meestal afhankelijk van het accent), heerlijk eten, goedkoop en een geweldige natuur. Met name Borneo (in ons geval Sabah) heeft diepe indruk op ons gemaakt: het tropische regenwoud (primair en secundair), de planten (o.a. orchideeën en varens) en het wildlife (teveel om te noemen, hiervoor moet je de volledige blog maar lezen) in het oerwoud en op/om de Kinabatangan rivier zullen we niet snel vergeten. Maar ook Pulau Selingan (Turtle island), Pulau Perhentian (relaxen, snorkelen, duiken, verbranden) en de Cameron Highlands (o.a. theeplantages) waren stuk voor stuk hoogtepunten. Dieptepunten kunnen we niet benoemen.
Het reizen in Maleisië is goedkoop(binnenlandse vluchten, metro, monorail, teksi's), erg goed georganiseerd en betrouwbaar. Afspraken worden altijd nagekomen en men is erg punctueel op tijd (meestal te vroeg).
Wij hebben dus van de eerste tot de laatste minuut genoten van deze vakantie en omdat we in drie weken zoveel gezien, gedaan en beleefd hebben voelt het alsof we maanden weggeweest zijn. Aan alles komt een einde maar..............gelukkig hebben we de foto's nog.
Nu weer tijd om na te gaan denken over de volgende bestemming. Afhankelijk van het feit of Thijs volgend jaar september naar Australië afreist zou het een goed excuus kunnen zijn om hem daar op te gaan zoeken...... :-))
donderdag 1 juli 2010
donderdag 24 juni 2010
Toegift
Hierbij dan nog een allerlaatste bericht uit Maleisië. We zitten inmiddels te wachten op het vliegveld en we moeten toch wat doen om de tijd te doden. Zoals aangekondigd zijn we vanochtend met de taxi naar de Batu Caves gereden. Indrukwekkend. Eerst 272 treden op richting de grot waar een Hinddoestaanse tempel in de grotten verscholen ligt. Op de trappen wemelt het van de apen (Makaken), de een nog brutaler als de andere. Er wordt voor gewaarschuwd om vooral geen zichtbare etenswaren bij je te dragen. Het is vandaag erg warm maar gelukkig is er af en toe een beetje bewolking. Als we de taxi terug nemen richting de stad rijdt hij ons nog langs een batikfabriek en een tinfabriek. Dat is wel leuk maar bedoeld om wat te verkopen. De taxi-chauffeur zal wel provisie krijgen. In de middag nog even in het gekoelde winkelcentrum op temperatuur gekomen. Het is heerlijk om daar met kippevel op je armen van de kou rond te lopen. Ook in de metro is het heerlijk koel. Daarna bezoeken we nog een keer de Central Market omdat we er toch in de buurt komen.
Aan het einde van de middag gaan we nog eenmaal eten in Chinatown. We eten luxe deze keer en we genieten er nog een keer flink van. Daarna de koffers opgehaald in het hotel en richting vliegveld. Eerst met de taxi en daarna met de sneltrein naar het vliegveld. Daar zitten we nu te wachten. We zijn versleten en hopelijk kunnen we straks met een slaappil toch wel een poosje slapen. Zo niet dan lukt het nooit meer waarschijnlijk.
Volgens de borden heeft ons vliegtuig nu al een half uur vertraging dus dat begint goed. Het zal nog een lange en zware nacht (en daaropvolgende dag) worden. Maar dat komt allemaal wel weer goed. Volgende week kunnen we weer uitrusten op ons werk ;-)
Terima kasih,
Josee en Bert
Aan het einde van de middag gaan we nog eenmaal eten in Chinatown. We eten luxe deze keer en we genieten er nog een keer flink van. Daarna de koffers opgehaald in het hotel en richting vliegveld. Eerst met de taxi en daarna met de sneltrein naar het vliegveld. Daar zitten we nu te wachten. We zijn versleten en hopelijk kunnen we straks met een slaappil toch wel een poosje slapen. Zo niet dan lukt het nooit meer waarschijnlijk.
Volgens de borden heeft ons vliegtuig nu al een half uur vertraging dus dat begint goed. Het zal nog een lange en zware nacht (en daaropvolgende dag) worden. Maar dat komt allemaal wel weer goed. Volgende week kunnen we weer uitrusten op ons werk ;-)
Terima kasih,
Josee en Bert
woensdag 23 juni 2010
Fotoserie 5 & the end
Inmiddels zijn er nieuwe foto's toegevoegd. Dit is ook het laatste bericht vanuit Maleisië. Straks checken we uit bij ons hotel, vermaken ons in/om KL en vliegen vanavond terug naar Nederland.
We hopen jullie een idee gegeven te hebben van de vele mooie dingen die we hier gezien en gedaan hebben. Het was een mooi avontuur.
Groeten en bedankt voor het volgen,
Josee en Bert
We hopen jullie een idee gegeven te hebben van de vele mooie dingen die we hier gezien en gedaan hebben. Het was een mooi avontuur.
Groeten en bedankt voor het volgen,
Josee en Bert
19 Van Perhentian naar KL
Inmiddels zijn we weer terug in Kee-El (oftewel KL, Kuala Lumpur). Vanochtend lekker rustig aan kunnen doen. Onze boot vertrok nl. pas om 12 uur en aangezien we allebei gisteren flink verbrand waren hebben we de ochtend op de veranda van ons resort doorgebracht met koffie en verse sapjes. Vanochtend even geen strand en/of snorkelen voor ons. Om 12 uur worden we weer keurig met de boot opgehaald. Het is een snelle boot en deze is binnen 30 minuten op het vaste land. We hebben dan nog ruim een uur voordat de taxi naar het vliegveld vertrekt. We gebruiken deze tijd om te lunchen met nasi goreng ayam en mee goreng ayam en vers ananassap. Op het eiland was alles goedkoop maar op het vaste land is alles spotgoedkoop en dat blijkt ook nu weer. We zijn in totaal RM17 (ca. 4 euro) kwijt voor deze lunch. Om 14 uur vertrekt het taxibusje met alleen ons erin richting het vliegveld waar we om 15 uur aankomen. Aangezien ons vliegtuig om 16.30 uur vertrekt is er nog tijd om een kop thee te drinken. De vlucht duurt in totaal 55 minuten en eigenlijk wordt na het opstijgen de landing vrijwel meteen ingezet. We krijgen nog een sapje met nootjes. Dat lukt nog net. In KL gaan we na het ophalen van de koffers eerst inchecken voor onze vlucht van morgenavond. Dat is alvast maar geregeld. Zitten we in ieder geval naast elkaar en bij het raam. Met de sneltrein gaan we naar KL-Sentral waar we weer een teksi nemen. We staan eerst aan het loket bij de luxe taxi’s. Die wil ons RM30 laten betalen. Wel vreemd want vorige keer werden we met de luxe taxi naar de andere kant van de stad gebracht voor RM25 en nu is ons hotel veel dichterbij. Dat vinden we dus veel te duur en stappen naar het loket van de budget-teksi. Daar kost het RM10. Bij deze taxi moet de kofferbak met een elastiek vastgezet worden omdat onze koffer te groot is en de andere koffer moet op de voorbank maar dat maakt ons geen fluit uit. Ondanks dat alles hier spotgoedkoop is blijven we natuurlijk wel Zeeuwen……….
Ons hotel is vlakbij Chinatown gelegen dus we gaan er meteen op uit om weer eens flink uit eten te gaan. Dat lukt hier makkelijk. De stalletjes zien er niet uit maar lekker…………..!! We scoren weer een volledige maaltijd voor een habbekrats. Na het eten worstelen we ons weer door de straten van Chinatown. Het is een heerlijke chaos en je hebt van je leven nog nooit zoveel namaakspullen gezien. Gelukkig zijn de verkopers niet zo opdringerig ;-)
Ik heb wel van de gelegenheid gebruik gemaakt om een T-shirt van Starbucks te kopen. De prijs begon met RM29 maar uiteindelijk kwamen we uit op RM22. Na Chinatown gaan we weer even langs bij onze vrienden. Ze hadden ons al gemist. We moeten echter zeggen dat we Starbucks op Perhentian niet echt gemist hebben. In ons resort werd er nl. George Clooney koffie geserveerd. Die man ziet er natuurlijk niet uit maar z’n koffie is erg lekker. Wat betreft de koffie is Josee het overigens met me eens. Wat betreft George heeft ze een andere mening.
Vannacht wordt dus onze laatste nacht in Maleisië. Ons vliegtuig vertrekt morgenavond om 23.55 uur richting Amsterdam. We hebben morgen dus nog een hele dag om hier wat te ondernemen. We denken naar de Batu Caves te gaan. Dit is een Hindoeïstische tempel in een grot. En voor de rest doen we het morgen rustig aan. We brengen dus morgennacht door in het vliegtuig terwijl Nederland voetbalt. Ongeveer 7 uur vrijdagochtend (Nederlandse tijd) zijn we in Amsterdam.
Dan is dit mooie sprookje over en gaan we weer dromen over ons volgende sprookje………….
Ons hotel is vlakbij Chinatown gelegen dus we gaan er meteen op uit om weer eens flink uit eten te gaan. Dat lukt hier makkelijk. De stalletjes zien er niet uit maar lekker…………..!! We scoren weer een volledige maaltijd voor een habbekrats. Na het eten worstelen we ons weer door de straten van Chinatown. Het is een heerlijke chaos en je hebt van je leven nog nooit zoveel namaakspullen gezien. Gelukkig zijn de verkopers niet zo opdringerig ;-)
Ik heb wel van de gelegenheid gebruik gemaakt om een T-shirt van Starbucks te kopen. De prijs begon met RM29 maar uiteindelijk kwamen we uit op RM22. Na Chinatown gaan we weer even langs bij onze vrienden. Ze hadden ons al gemist. We moeten echter zeggen dat we Starbucks op Perhentian niet echt gemist hebben. In ons resort werd er nl. George Clooney koffie geserveerd. Die man ziet er natuurlijk niet uit maar z’n koffie is erg lekker. Wat betreft de koffie is Josee het overigens met me eens. Wat betreft George heeft ze een andere mening.
Vannacht wordt dus onze laatste nacht in Maleisië. Ons vliegtuig vertrekt morgenavond om 23.55 uur richting Amsterdam. We hebben morgen dus nog een hele dag om hier wat te ondernemen. We denken naar de Batu Caves te gaan. Dit is een Hindoeïstische tempel in een grot. En voor de rest doen we het morgen rustig aan. We brengen dus morgennacht door in het vliegtuig terwijl Nederland voetbalt. Ongeveer 7 uur vrijdagochtend (Nederlandse tijd) zijn we in Amsterdam.
Dan is dit mooie sprookje over en gaan we weer dromen over ons volgende sprookje………….
dinsdag 22 juni 2010
18 Perhentian Besar (2)
Hier op het eiland staat alles in het teken van strand, eten en drinken en duiken en snorkelen. Er zijn overal watertaxi’s die je graag naar een ander resort/strand of een ander eiland willen brengen. Ook hier hoor je dus veel de vraag: “Teksi?”
Voor het snorkelen hoeven dus niet bij ons resort vandaan maar op andere plekken zie je ook weer andere dingen. We gaan dus ook regelmatig ergens anders snorkelen (wel of niet met de teksi). Voor maandag heb ik een Scuba discovery geboekt. Deze heb ik van Josee voor m'n vaderdag gekregen (namens Thijs en Merijn?)Dit is een basisdag voor het behalen van je duikbrevet. Dat kun je hier trouwens in 3 dagen al binnen hebben. Deze duikdag bestaat uit 3 gedeeltes: het eerste gedeelte is een video over een aantal basisbegrippen en veiligheid (het is een Amerikaanse opleiding dus dat zit wel goed) en aansluitend uitleg over de duikuitrusting. Het 2e gedeelte is een duik vanaf het strand en tot slot een duik vanaf de boot. We beginnen de dag om 9 uur met een Nederlands echtpaar en mijzelf, een lekker klein groepje dus. Ook bij het andere echtpaar wilde de vrouw eigenlijk niet mee. Zij heeft zich echter over laten halen. Als we na alle theorie het water ingaan en eerst nog een paar oefeningen moeten doen voordat we dieper het water in gaan slaat bij de vrouw ook de angst toe. Met name als ze onder water haar regulator (zuurstofmasker) uit moet doen en daarna weer op moet zoeken en in gebruik nemen. De paniek slaat toe en ze haakt af. Blijven er nog twee over. Nadat wij de praktische oefeningen met glans hebben doorstaan gaan we steeds dieper het water in. Voor deze duik blijven we tot maximaal 6 meter diepte. Je ziet bij het duiken weer hele andere dingen als bij het snorkelen. Het is een geweldige ervaring.
Na de middaglunch gaan we met de boot het water op en varen naar een duikplek aan de andere kant van het eiland. Na het bevestigen van de uitrusting gaan we achterover het water in. We gaan een duik maken van ongeveer 50 minuten en tot ongeveer 12 meter diepte. Er is ook een cursist bijgekomen die de opleiding volgt. Naast de hoofdinstructeur zijn er nog 2 divemasters mee ter assistentie. Een van die twee gaat met name mee om foto’s en filmpjes te maken. Die kun je na het duiken natuurlijk kopen :-) Ook dit is weer geweldig om mee te maken. Je moet heel alert zijn op het “klaren” van de luchtholtes die geweldig onder druk komen te staan. Alles loopt op rolletjes en totaal ontspannen geniet ik van ieder moment en de 50 minuten zijn zo voorbij. We vinden o.a. een groot aantal Nemo-families tussen de anemonen. De officiële naam is overigens “clownfish”. Ik sta er ook nog mee op de foto. We zien een aantal grote pijlstaartroggen voorbij zweven. Daarnaast zien we nog tientallen verschillende soorten vissen, in allerlei bonte kleuren maar ook tientallen verschillende soorten koraal. Werkelijk adembenemend.
Na de duik krijgen we een compliment van de instructeur dat alles zo goed ging. Ook de communicatie (met gebaren) onder water ging erg goed. Aan het einde van de dag kunnen we een certificaat ophalen en de foto’s en filmpjes bekijken. Ik kan het natuurlijk niet laten om de DVD te kopen.
In ons resort is er vanavond pizza te verkrijgen. Aangezien we dat tegen onze gewoonte in nog niet eenmaal gegeten hebben bezwijken we hiervoor. Een heerlijke gevulde pizza. Tijdens het eten zien we Portugal het ene na het andere doelpunt maken tegen Korea. De arme Koreanen worden met 7-0 afgeschoten. Ik vrees dat deze voetballers alsnog het leger in zullen moeten om hun buren te lijf te gaan.
Na een goede nachtrust nemen we dinsdagochtend na het ontbijt een watertaxi naar een rustiger gedeelte van het eiland. Wat heet: we hebben het strand voor ons alleen. We snorkelen heel veel. Het is een warme dag met veel felle zon en dat heb ik geweten. Mijn totale achterkant is flink verbrand alleen maar door het snorkelen. Aangezien ik een gruwelijke hekel heb om zonnebrandcrème te smeren heb ik dat nu echt een beetje te weinig gedaan. Och, ben ik in ieder geval verkleurd. Heb zojuist mijn roze T-shirt aangedaan en dan valt het allemaal niet zo op……….
Vannacht alweer onze laatste overnachting hier op het eiland. We vertrekken morgen om 12 uur met de boot richting Kuala Besut. Daarna met de taxi naar Kota Bharu waar ons vliegtuig naar Kuala Lumpur om 16.30 uur vertrekt.
Voor het snorkelen hoeven dus niet bij ons resort vandaan maar op andere plekken zie je ook weer andere dingen. We gaan dus ook regelmatig ergens anders snorkelen (wel of niet met de teksi). Voor maandag heb ik een Scuba discovery geboekt. Deze heb ik van Josee voor m'n vaderdag gekregen (namens Thijs en Merijn?)Dit is een basisdag voor het behalen van je duikbrevet. Dat kun je hier trouwens in 3 dagen al binnen hebben. Deze duikdag bestaat uit 3 gedeeltes: het eerste gedeelte is een video over een aantal basisbegrippen en veiligheid (het is een Amerikaanse opleiding dus dat zit wel goed) en aansluitend uitleg over de duikuitrusting. Het 2e gedeelte is een duik vanaf het strand en tot slot een duik vanaf de boot. We beginnen de dag om 9 uur met een Nederlands echtpaar en mijzelf, een lekker klein groepje dus. Ook bij het andere echtpaar wilde de vrouw eigenlijk niet mee. Zij heeft zich echter over laten halen. Als we na alle theorie het water ingaan en eerst nog een paar oefeningen moeten doen voordat we dieper het water in gaan slaat bij de vrouw ook de angst toe. Met name als ze onder water haar regulator (zuurstofmasker) uit moet doen en daarna weer op moet zoeken en in gebruik nemen. De paniek slaat toe en ze haakt af. Blijven er nog twee over. Nadat wij de praktische oefeningen met glans hebben doorstaan gaan we steeds dieper het water in. Voor deze duik blijven we tot maximaal 6 meter diepte. Je ziet bij het duiken weer hele andere dingen als bij het snorkelen. Het is een geweldige ervaring.
Na de middaglunch gaan we met de boot het water op en varen naar een duikplek aan de andere kant van het eiland. Na het bevestigen van de uitrusting gaan we achterover het water in. We gaan een duik maken van ongeveer 50 minuten en tot ongeveer 12 meter diepte. Er is ook een cursist bijgekomen die de opleiding volgt. Naast de hoofdinstructeur zijn er nog 2 divemasters mee ter assistentie. Een van die twee gaat met name mee om foto’s en filmpjes te maken. Die kun je na het duiken natuurlijk kopen :-) Ook dit is weer geweldig om mee te maken. Je moet heel alert zijn op het “klaren” van de luchtholtes die geweldig onder druk komen te staan. Alles loopt op rolletjes en totaal ontspannen geniet ik van ieder moment en de 50 minuten zijn zo voorbij. We vinden o.a. een groot aantal Nemo-families tussen de anemonen. De officiële naam is overigens “clownfish”. Ik sta er ook nog mee op de foto. We zien een aantal grote pijlstaartroggen voorbij zweven. Daarnaast zien we nog tientallen verschillende soorten vissen, in allerlei bonte kleuren maar ook tientallen verschillende soorten koraal. Werkelijk adembenemend.
Na de duik krijgen we een compliment van de instructeur dat alles zo goed ging. Ook de communicatie (met gebaren) onder water ging erg goed. Aan het einde van de dag kunnen we een certificaat ophalen en de foto’s en filmpjes bekijken. Ik kan het natuurlijk niet laten om de DVD te kopen.
In ons resort is er vanavond pizza te verkrijgen. Aangezien we dat tegen onze gewoonte in nog niet eenmaal gegeten hebben bezwijken we hiervoor. Een heerlijke gevulde pizza. Tijdens het eten zien we Portugal het ene na het andere doelpunt maken tegen Korea. De arme Koreanen worden met 7-0 afgeschoten. Ik vrees dat deze voetballers alsnog het leger in zullen moeten om hun buren te lijf te gaan.
Na een goede nachtrust nemen we dinsdagochtend na het ontbijt een watertaxi naar een rustiger gedeelte van het eiland. Wat heet: we hebben het strand voor ons alleen. We snorkelen heel veel. Het is een warme dag met veel felle zon en dat heb ik geweten. Mijn totale achterkant is flink verbrand alleen maar door het snorkelen. Aangezien ik een gruwelijke hekel heb om zonnebrandcrème te smeren heb ik dat nu echt een beetje te weinig gedaan. Och, ben ik in ieder geval verkleurd. Heb zojuist mijn roze T-shirt aangedaan en dan valt het allemaal niet zo op……….
Vannacht alweer onze laatste overnachting hier op het eiland. We vertrekken morgen om 12 uur met de boot richting Kuala Besut. Daarna met de taxi naar Kota Bharu waar ons vliegtuig naar Kuala Lumpur om 16.30 uur vertrekt.
Abonneren op:
Posts (Atom)