Vanochtend de wekker op 5.30 uur. We worden nl. om 6 uur verwacht bij de steiger voor een River-cruise en aansluitend een trekking door het oerwoud.
Als we om 6 uur aankomen krijgen we eerst nog even de kans om een kopje koffie te drinken. Dat scheel alweer. We doen een cruise op een zijrivier van de Kinabatangan rivier, nl. de Menanggul. Het is prachtig om de optrekkende mist in de bomen en op de rivier te zien. We zullen deze ochtend veel vogels zien maar ook een aantal andere dieren. Als het goed is krijg ik van Rose nog de volledige spottinglist. Zij houdt nl. bij wat er allemaal gespot wordt.
Aan het einde van de middag en in de avond zijn de apen actiever. Vanochtend zien we verschillende apen maar niet extreem veel. We zien o.a. de volgende dieren:
• 2 otters, moeilijk te fotograferen. Ze zijn heel snel en hebben een goede schutkleur. We volgen ze een poosje maar raken duidelijk geïrriteerd en beginnen vanaf de kant naar ons te “blazen”.
• Diverse hornbills maar één hornbill krijgen we heel goed te zien. Deze komt aangevlogen en gaat op een tak in de boom zitten. Het gebeurt niet zo vaak dat ze op een goed zichtbare plek zitten, maar nu dus wel. Het is een king-crowned hornbill. Een zwart exemplaar met een witte kruin (een soort kroon dus). Deze is vrij zeldzaam en het is al een maand of 5 geleden dat Rose er nog één zag. Hier hebben we mooie foto’s van.
• Verschillende King’s Fishers met mooie kleuren op het lijf en de snavel.
• Diverse arenden zoals de visarend.
• Snakefish, een klein soort reiger. Deze soort heet zo omdat zijn kop en hals op een slang lijken. Deze vissen worden in China gebruikt (misbruikt?) om mee te vissen. Ze doen dan een touwtje om de strot van deze vogel zodat hij de vissen wel kan vangen maar niet door kan slikken. Op de boot wordt zijn bek en hals geleegd en opnieuw op jacht gestuurd.
• We zien nog net dat een kikker door een slang gebeten wordt. De slang maakt zich zeer snel uit de voeten als wij er aan komen. De kikker is na een paar stuiptrekkingen dood achtergebleven en zal waarschijnlijk straks opgepikt worden.
• Twee slangen (zwart met geel) rustend in de boom.
• We zien ook nog een aantal vogels met karakteristiek kleuren, zoals een vogel met een lichtblauw lijf en één met een zwart/oranje lijf en fel blauwe snavel.
• Verder ook nog een redelijk grote vogel met een oranje/bruin lijf. Ook deze blijft mooi zitten voor de foto.
• Op een gegeven moment is er paniek in de boot en lijken we op een krokodil te stuiten. Ook deze keer is het weer een “logodile” een stuk hout dat op een krokodil lijkt. Het is net echt. Een paar minuten later is ook de bootsman en spotter enthousiast. Hij heeft nl. een jonge krokodil gespot. Wij hebben hem helaas niet gezien. Dat zint de bootsman niet en hij draait om. We hebben gelukt want vlak bij de boot duikt hij weer een paar keer op. Het is helaas niet gelukt om een foto te maken. Maar we hebben hem wel met eigen ogen gezien.
Ongetwijfeld ben ik nog een aantal dieren vergeten maar ik hoop deze aan de hand van de spottinglijst nog te vermelden.
Na de lunch hebben we 2 uur vrij voordat we de volgende en laatste River-cruise gaan doen. Om 16 uur zouden we vertrekken en kort daarvoor drinken we nog een kopje koffie in de centrale ruimte. Vlak voordat we op willen staan om te gaan vertrekken komt er een grote hornbill in de boom zitten vlakbij het restaurant. Uiteraard pak ik meteen mijn fototoestel en begin te klikken. Hij zit er prachtig voor en is in volle glorie te zien. Dit moeten prachtige foto’s zijn, dat kan niet anders. Hij eet wat van de vruchten en springt naar een volgende boom. Ik kan hem een poos volgen totdat hij er genoeg van krijgt en definitief hoog in de lucht verdwijnt. Dat was weer een prachtige meevaller.
Een kwartier te laat vertrekken we alsnog en gaan weer een zijrivier in van de Kinabatangan rivier. Dit is de Sukau rivier. We zien weer diverse proboscis apen en makaken. Er dreigt inmiddels een gitzwarte wolk onze kant op te komen en de wind neemt ineens toe. Op dat moment wordt er een slang in de boom vlak boven ons hoofd ontdekt. Het blijkt te gaan om een python, om precies te zijn een reticulated python. Deze wurgslang kan wel 10 meter lang worden. Ons exemplaar is slechts ca. 2 meter lang. Op het moment dat we de slang ontdekken breekt echter de hel los. Het begint als een idioot te regenen: een echte tropische regenbui. Eindelijk kunnen we onze poncho’s gebruiken. Met poncho en paraplu zitten we redelijk droog maar het hoost echt gigantisch. Het komt bijna dwars door de paraplu heen. Dit is in anderhalve week echter de eerste keer dat we er last van hebben. Het regent iedere dag wel een keer maar altijd zaten we droog op dat moment. Nu even niet dus. Ook wel een ervaring die bij een vakantie in de tropen hoort. Met poncho en paraplu in een tropische hoosbui een foto (met flits vanwege het tegenlicht) van een slang boven je hoofd maken blijkt echter niet zo eenvoudig. Ik hoop dat hij er goed opstaat. Nu maken dat we wegkomen voordat hij naar beneden valt……..
Na de bui is het dierenrijk ook in ruste getreden. Er is niet veel meer te zien. We zien nog wel een groot aantal zwaluwnesten onder een grotachtig afdak. Deze nesten worden gebruikt voor de vogelnestjessoep. We zijn niet nieuwsgierig hoe dit smaakt ;-)
We zien nog een aantal dieren die wel al eerder gespot hebben en dan begint het weer te plenzen en we keren terug naar de lodge waar we een film te zien krijgen over de proboscis monkey. Dit zijn toch wel heel bijzondere beesten. Meest opvallende is dat pa bij het bedrijven van “de daad” met ma door de jongste aan zijn (te grote) neus getrokken wordt.
Bij het avondeten treden we natuurlijk weer aan in sarong. Morgen worden we om 7 uur aan het ontbijt verwacht en vertrekken we een half uur later weer met de boot naar Sandakan.
Morgenavond hopelijk voetbal kijken met bier en chips in het Sabah hotel in Sandakan.
Groeten,
Bert
Geen opmerkingen:
Een reactie posten