zondag 20 juni 2010

17 Perhentian Besar

Inmiddels zitten we op ons “Zwitser leven gevoel” eiland. We waren ruim op tijd op het vliegveld waar we opgehaald zouden worden. Het is een drukte van belang want de schoolvakanties hier zijn ten einde. Ook nu is de chauffeur om ons op te halen ook te vroeg dus vertrekken we een kwartier voor afspraak met de auto naar Kuala Besut waar de boot vertrekt. De autorit duurt ongeveer een uur. We worden bij een kantoor gebracht waar we de nodige formaliteiten moeten voldoen. Ik weet inmiddels het nummer van mijn paspoort uit m’n hoofd zo vaak heb ik het al in moeten vullen. Lekker nuttig hè?
We hebben nog tijd om eerst een kop koffie te gaan drinken. We drinken dus een zwarte koffie aan de haven. Ook hier staan ze weer erg vreemd te kijken dat we geen melk en geen suiker in de koffie willen. Ze vragen wel drie keer: “No milk, no sugar, sure?
De boot vertrekt een half uur later als gepland omdat van 2 van onze medepassagiers de koffers zoek zijn. Als we vertrekken zijn ze nog niet gevonden maar men denkt (hoopt) dat ze op een andere boot zijn meegegaan. Uiteindelijk blijken ze nog in het busje te hebben gestaan.
Op het eiland worden we verwelkomd met een drankje en moeten we nog wat papierwerk invullen :-(
We krijgen nog wat uitleg over de onder-water activiteiten en daarna gaan we naar de kamer. Het zijn allemaal kleine huisjes en zien er knus uit. Het is niet overdreven luxe maar (bijna) alles is aanwezig. Alleen de föhn ontbreekt. Gelukkig is er wel airco :-)
We boeken voor die middag meteen een snorkeltrip. Dan ga je met een boot naar een aantal verschillende mooie snorkelplaatsen. Wat we onder water zien grens aan het onwaarschijnlijke. Ongelooflijk veel soorten koraal en vissen. Je komt ogen tekort en je valt van de ene verbazing in de andere. Koraal als een soort van gigantische reuzenzwammen. Koraal als honderd hertengeweien. Koraal als bloemkolen van 5 meter doorsnee. Koraal als een gigantische hersenkwab. Kortom: ongelooflijk. Dan heb ik het nog niet over de vissen en de diverse variaties.
Als laatste gaan we die middag naar een punt waar er regelmatig zeeschildpadden rondzwemmen en we hebben geluk. We zwemmen op een gegeven moment tussen 3 gigantische zeeschildpadden in! Nou, ik kan je zeggen: in het water zijn ze een stuk sneller als op het strand! Prachtig om ze te zien “vliegen” onder water.
Gisteravond heerlijk gegeten in ons eigen resort (Tunabay resort). Daarna hebben we nog de 2e helft van het Nederlands elftal gezien met nog een aantal Nederlanders. Verder valt het op dat er hier veel Scandinaviërs zijn, met name Zweden.
Het blijkt overigens dat de zon hier onbarmhartig is. Ieder stukje huid dat niet goed ingesmeerd is kun je na een paar uur aan de kleur heel duidelijk herkennen. Josee heeft blijkbaar de randen bij haar bikinibroek niet goed ingesmeerd. Deze zijn nu volledig rood gemarkeerd.

Vannacht goed geslapen. We hoefden dit keer geen wekker te zijn en we kunnen hier tot 10 uur ontbijten dus dat lukt makkelijk. Vervolgens zijn we naar het nabijgelegen duikcentrum gegaan (de buren) om te informeren naar een introductie cursus duiken. Ik besluit om dit voor morgen te boeken. Josee ziet er vanaf. Ze heeft al zoveel angsten overwonnen maar dit was er net één teveel. Ze mag wel de film zien en waarschijnlijk met de boot mee als er gedoken gaat worden. In totaal zal er 2 keer gedoken worden. Ik ben benieuwd.
Op advies van de mevrouw uit het duikcentrum zijn we naar een ander gedeelte van het eiland gelopen. Dit gaat via een stuk bos. Ook hier gaat het okselklotsen dus onverminderd verder. Het strand is de moeite waard en we duiken al snorkelend het water in. Het valt ons op dat de vissen hier nogal agressief in onze richting zwemmen en na korte tijd zit er al een vis aan me te sabbelen. Dit voelt niet prettig. Josee treft het echter nog wat slechter, Zij wordt gebeten door een vis. Ik vraag nog voorzichtig of het geen sabbelen was maar ze heeft gewoon een bijtwond van deze vriendelijke vissen. De schrik zit er goed in en we gaan het water uit om op een andere plaats te snorkelen. Daar is het behalve veel mooier ook veel vriendelijker. Geen bijtende vissen maar weer heel veel koraal en aardige vissen. Ook zien we hier een aantal “Nemootjes” die net als in de film tussen de plantententakels zwemmen. Prachtig om te zien. Ik schrik nog wel even als ik een haai van ongeveer 40 cm voorbij zie zwemmen, maar ik had begrepen dat deze absoluut ongevaarlijk zijn. Daar ga ik dus maar van uit. Hij maakt zich snel uit de voeten dus blijkbaar is hij banger voor mij als ik voor hem.
We eten bij een ander resort. Ik eet Spaghetti Carbonara en Josee gaat voor de fried Noodles. Het is allebei heerlijk en goedkoop. In totaal zijn we RM33 kwijt en voor een toeristisch oord valt dat toch wel mee.
Na terugkomst zijn we nog bij ons eigen resort wezen snorkelen vlakbij ons eigen strand. We hebben daar geen hoge verwachtingen van maar een meter of 5 vanaf de kustlijn begint hier al het koraal. Ook hier is het dus weer ongelooflijk mooi.
Nu lekker gedoucht en dadelijk weer lekker uit eten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten