15 Cameron Higlands

Vandaag een volle dag in de Cameron Highlands. Omdat er slechts een paar dorpjes in dit hele gebied zijn is het in de dorpjes erg druk en redelijk toeristisch. Veel eetgelegenheden en vooral veel kitsch te koop. We gaan vandaag de vallei bekijken. We bezoeken achtereenvolgens een aardbeienfarm, een rozentuin, een vlindertuin, een bijenfarm en natuurlijk een theeplantage en –fabriek. Hoewel de andere farmen ook soms wel aardig zijn gaat het ons vooral om de thee. Daar is dit gebied wereldberoemd door geworden. We bezoeken een plantage en fabriek van BOH, één van de meest bekende merken hier in de omgeving. Het fabricageproces is redelijk simpel: eerst (jonge) blaadjes plukken, de blaadjes kapot maken, drogen en zeven en zonodig wat andere aromatische producten toevoegen om een andere smaak aan de thee te geven. De vallei met de theeplantage is prachtig om te zien. Dit zijn de prachtige plaatjes die je altijd van de Cameron Highlands ziet. Tijdens de rit naar de fabriek zien we onderweg de blaadjes geplukt worden. Dit gaat steeds meer gemechaniseerd. Slechts als het erg heuvelachtig is komt er handkracht aan te pas. Anders gaat er een grote heggenschaar met opvangzak over de theestruiken. Sommige stukken zijn helemaal kaal. Iedere 3 jaar moeten de struiken helemaal teruggesnoeid worden om daarna weer goed te kunnen oogsten. Op deze manier kan de struik wel zo’n 60-70 jaar lang thee blijven produceren. In de fabriek waar de blaadjes worden vermalen ruikt het al sterk naar thee. Uiteraard is er ook gelegenheid om diverse soorten en smaken thee te kopen tegen zeer schappelijke prijzen. Ook is er een restaurant waar we een kopje koffie denken te kunnen drinken. Dit gaat niet door want er is geen koffie te koop: alleen maar thee maar dan wel in heel veel verschillende soorten en smaken. We drinken dus een heerlijke kopje lokale black thea. Lekker sterk!
Hoewel het in deze omgeving vaak in de loop van de middag gaat regenen is dat vandaag niet het geval. We komen om ongeveer 2 uur in de middag terug van onze farmentocht. Op een kaart van de omgeving ontdekken we een paar wandeltochten en besluiten om het bos in te duiken. We doen een wandeltocht die uiteindelijk in het dorp Tanah Rata eindigt. We verbazen ons tijdens de tocht over de vele varianten varens variërend van zeer klein tot enorm groot. Het is wel jammer dat de Maleiers er soms een gigantische klerezooi van maken. Ze flikkeren alles soms maar de natuur in. Er staan overal ook opvallend weinig prullenbakken en afval ophalen wordt er niet gedaan. Iedereen moet zijn eigen afval maar op zien te ruimen. Vaak wordt dit gewoon verbrand.
Oh ja, ik had gisteren nog niet vermeld dat er zelfs in dit een vestiging van onze vrienden van Starbucks zit. We hebben gisteravond na het eten daar een dubbele espresso genoten en na onze wandeltocht drinken we een cold coffee frappuchino (Josee) en een hot coffee macchiato (Bert) samen met een heerlijk stuk blackberry-cheesecake. Vervolgens wandelen we terug naar ons hotel voor een kleine rustpauze voordat we gaan eten. We denken erover om de in heel Maleisië bekende steamboat te gaan eten. Dit is een soort fondue aan tafel met allerlei soorten vis en vlees en groente. Eerst maar eens zien of we weer voldoende eetlust op kunnen wekken. Dit wordt wel steeds moeilijker lijkt het ;-)

We zijn dus voor de luxe gegaan vanavond. We hebben gegeten in ons (luxe) hotel. Het mag wat kosten. De temperatuur valt reuze mee. We hebben zelfs (zonder jas) buiten gegeten op de veranda. Het is dus inderdaad de steamboat geworden. Hierbij krijg je een fornuis op tafel met 2 soorten soep op een pit. Daarbij krijg je 4 schalen met ongelooflijk veel vis, vlees, pasta (miehoen en noodles) en groente. Het is hierbij de bedoeling dat je de soep vol gooit met deze spullen. Het deksel erop en koken/stomen maar. Na 5 minuten stomen is alles gaar en kun je het er uit vissen, naar keuze met de soep erbij. Het is een bijzondere belevenis en we eten ongeveer de helft op van wat er op tafel staat. Het kost wel een vermogen. In totaal zijn we deze avond inclusief drankjes en koffie toe maar liefst RM95 kwijt, bijna 25 euro dus. Morgen maar weer wat zuiniger aan doen ;-)

Morgen vertrekken we weer vanuit de Cameron Highlands en gaan dwars door de bergketen die van noord naar zuid loopt (en andersom ;-) naar de oostkust, naar de meest noordelijke stad Kota Bharu. Deze stad ligt bijna tegen de grens van Thailand aan. De rit is ongeveer 300 km lang maar gezien het feit dat we de bergen door moeten zullen we wel een poosje onderweg zijn. In Kota Bharu slapen we één nacht. We leveren daar de auto in en gaan dan met de auto en de boot naar het eiland Perhentian Besar waar we 4 dagen gaan relaxen.

Later………..